ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΚΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΤΟΥ ΜΕΛΛΟΝΤΟΣ

Ολυμπία Τσιχλάκη 1064731

Ο σχεδιασμός αφορά ένα πειραματικό δημοτικό σχολείο στα Υψηλά Αλώνια στο κέντρο της Πάτρας.Ο γενικός στόχος είναι η προώθηση μιας συνεχούς ολοκληρωμένης μαθησιακής εμπειρίας μέσω διαδραστικών ανοιχτών, εσωτερικών και εξωτερικών χώρων σε ένα κτίριο που λαμβάνει πολύ φυσικό φως και συνδέεται οπτικά και χωρικά σε πολλαπλά και κλιμακωτά επίπεδα.Το σχολείο προσπαθεί να συλλάβει νέες βασικές ιδέες σχετικά με τις μαθησιακές επιδιώξεις και ενσωματώνει προγράμματα, εργαστήρια και εκδηλώσεις.

Μετά από προσεχτική παρατήρηση των υφιστάμενων συνθηκών που επικρατούν στην περιοχή διαπιστώθηκε η έλλειψη ασφαλών, ανοιχτών και φιλόξενων χώρων παιχνιδιού, άθλησης και πρασίνου.

Ο σχεδιασμός βασίστηκε σε έναν κάνναβο που οργανώθηκε από ακτίνες και ομόκεντρα τόξα.

Το εκπαιδευτικό σύστημα που επέλεξα είναι το φινλανδικό λόγω της έμφασης που δίνει στη φύση και στο εξωτερικό περιβάλλον.

Ο κτηριακός όγκος διασπάται σε δυο ενότητες. Η πρώτη περιλαμβάνει τους χώρους διδασκαλίας, μελέτης και παιχνιδιού ενώ η δεύτερη χώρους άθλησης και φαγητού.

Ένας διαμπερής άξονας κίνησης διατρέχει το οικόπεδο και γύρω του οργανώνονται οι διάφορες προγραμματικές λειτουργίες.

Το σχολείο εκμεταλλεύεται το τριγωνικό σχήμα παρέχοντας μια μεγάλη ασφαλή είσοδο από τον πεζόδρομο της Ζαλόγγου προκειμένου να φιλοξενήσει τη μεγάλη ροή των μαθητών.

Η βορειοανατολική είσοδος επιτρέπει εύκολη πρόσβαση στο κοινό κατά τη διάρκεια σχολικών εκδηλώσεων.

Η ενότητα επί της οδού Θεοχαροπούλου χωρίζεται σε τρία επίπεδα. Στο ισόγειο βρίσκονται ο μεγάλος διαδραστικός χώρος και δυο τάξεις. Στους πάνω ορόφους είναι τα εργαστήρια και οι λοιπές ευέλικτες αίθουσες, καθώς οι τοίχοι τους ολισθαίνουν και μετακινούνται, τα γραφεία των δασκάλων και η βιβλιοθήκη-αίθουσα τέχνης. Οι έξι τάξεις χωρίζονται σε τρία ζευγάρια ανά δυο.

Η ακτινωτή ενοποίηση των χώρων με βοήθησε να επεξεργαστώ την καμπύλη πτυχή που ήθελα τόσο πολύ να έχει το κτίριό μου. Με αυτόν τον τρόπο αντιμετωπίστηκε το πρόβλημα της κυκλοφορίας με διαδρόμους που οδηγούν τους μαθητές σε άλλους χώρους που δεν θα περνούσαν κανονικά.

Ήθελα επίσης η κυκλοφορία να τέμνει τους χώρους και μερικές από τις αίθουσες διδασκαλίας, έτσι ώστε οι μαθητές που περπατούν από τάξη σε τάξη να μπορούν να δουν τι άλλο συμβαίνει στο σχολείο και να μπορούν ενδεχομένως να εμπνευστούν βλέποντας κάτι που δεν θα έβλεπαν κανονικά. Για παράδειγμα εάν ένας μαθητής περάσει από ένα εργαστήριο, ίσως δει κάτι που θα κεντρίσει το ενδιαφέρον του και θα προσπαθήσει να ασχοληθεί με αυτό.

Στο πιο ψηλό επίπεδο νοτιοανατολικά βρίσκεται ο καλλιτεχνικός όροφος που συνδυάζεται με τη βιβλιοθήκη και γίνεται ένας ακμάζων προορισμός για τους μαθητές ώστε να χρησιμοποιούν ελεύθερα τους πόρους της ως μέρος του ατομικού τους μαθησιακού ταξιδιού. Καθώς προχωράμε στην ψηφιακή εποχή, η παραδοσιακή βιβλιοθήκη πρέπει να μεταρρυθμιστεί για να ανταποκριθεί στις μεταβαλλόμενες τεχνολογικές εξελίξεις, ώστε η σημασία και η λειτουργικότητα του χώρου να μην είναι παρωχημένη.

Στην προσπάθεια να δημιουργήσω περισσότερους εξωτερικούς χώρους διαμόρφωσα αυλές υψηλότερου επιπέδου στα δώματα των χαμηλότερων κτιρίων. Οι πράσινες στέγες είναι ιδανικές για τη μείωση του φαινομένου του θερμής αστικής νησίδας που χαρακτηρίζει την Πάτρα όπως και τις υπόλοιπες ελληνικές πόλεις. Επίσης, ζωντανεύουν το κτίριο, δημιουργώντας νέα οικοσυστήματα για διάφορα είδη φυτών που έχουν απομακρυνθεί από το αστικό περιβάλλον. Αυτό το σχολείο έχει τη δυνατότητα να διαφοροποιήσει την πόλη.

Σχεδιάζοντας αίθουσες διδασκαλίας που διαχέονται σε ελεγχόμενους εξωτερικούς χώρους, δημιουργείται μια νέα πραγματικότητα που μπορεί να γίνει ακόμη πιο σημαντική από τους εσωτερικούς χώρους. Τα παιδιά ευδοκιμούν σε φυσικότερους χώρους, ειδικά σε αστικό περιβάλλον που υπάρχει έλλειψη εξωτερικών χώρων παιχνιδιού και αλληλεπίδρασης. Με τη δημιουργία εξωτερικών χώρων που συνδέονται με τις αίθουσες διδασκαλίας, δεν παρέχουμε μόνο ένα χώρο για παρέα όταν ο καιρός είναι καλός, αλλά ένα μέρος για μάθηση, παρά τον καιρό. Αυτές οι εξωτερικές αίθουσες διδασκαλίας δίνουν κίνητρα στα παιδιά να βγουν έξω καθώς μπορούν να μάθουν από τις μεταβαλλόμενες εποχές.

Μία από τις αρχές σχεδιασμού της διδακτικής μονάδας βασίζεται στην ιδέα ‘The Agile Classroom’, δηλαδή στην ευέλικτη τάξη. Ακολουθώντας το φινλανδικό πρότυπο για ανοιχτούς και ευέλικτους χώρους αρχίζει να αποδομείται το παραδοσιακό σταθερό περίβλημα. Οι τάξεις οργανώνονται από κινητά, λειτουργικά, συρόμενα χωρίσματα και γυάλινους, διάφανους τοίχους που επιτρέπουν στο φως να περάσει στις αίθουσες. Παράλληλα αναδεικνύουν τις εκπαιδευτικές διαδικασίες, διατηρώντας ένα ανοιχτό μαθησιακό περιβάλλον.